XVI Niedziela po Zesłaniu Ducha Św.
Uświęcenie i zbawienie jest dziełem łaski. Z biegiem naszego życia coraz lepiej poznajemy własną słabość. Jesteśmy «nędzni i ubodzy» (ant. na wejście), Bóg jednak dał nam niepojęte bogactwa: zbawczą śmierć swojego Syna, dary Ducha Św., Kościół święty, Sakramenty i Pismo święte. Z tych źródeł spływa obficie łaska Boża na tych, którzy znając swoją słabość i grzeszność pokornie proszą o pomoc Bożą (ewangelia, ant. na ofiarowanie). Łaska Boża nadaje wartość naszej modlitwie i uczynkom, dlatego prosimy, aby zawsze nas uprzedzała i towarzyszyła nam.
(Mszał Rzymski w opracowaniu benedyktynów tynieckich, Poznań 1963).
Propria - czyli teksty własne Mszy św. na XVI Niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego (16 września 2012 A.D.)
Introit
|
Ps 85:3; 85:5 |
Zmiłuj się nade mną, Panie, bo ustawicznie wołam do Ciebie. Tyś Panie dobry i łaskawy, wielce miłosierny dla wszystkich, którzy Cię wzywają. |
Kolekta – Modlitwa Kościelna
| Oremus Tua nos, quaesumus, Dómine, grátia semper et prævéniat et sequátur: ac bonis opéribus iúgiter præstet esse inténtos. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen. |
Prosimy Cię, Panie, niechaj Twa łaska uprzedza nas i towarzyszy nam zawsze, oraz niechaj w nas wzbudzi gorliwość oddawania się dobrym uczynkom. |
Lekcja
| Léctio Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Ephésios. Ephes 3:13-21 Fratres: Obsecro vos, ne deficiátis in tribulatiónibus meis pro vobis: quæ est glória vestra. Huius rei grátia flecto génua mea ad Patrem Dómini nostri Iesu Christi, ex quo omnis patérnitas in coelis et in terra nominátur, ut det vobis secúndum divítias glóriæ suæ, virtúte corroborári per Spíritum eius in interiórem hóminem, Christum habitáre per fidem in córdibus vestris: in caritáte radicáti et fundáti, ut póssitis comprehéndere cum ómnibus sanctis, quæ sit latitúdo et longitúdo et sublímitas et profúndum: scire etiam supereminéntem sciéntiæ caritátem Christi, ut impleámini in omnem plenitúdinem Dei. Ei autem, qui potens est ómnia fácere superabundánter, quam pétimus aut intellégimus, secúndum virtútem, quæ operátur in nobis: ipsi glória in Ecclésia et in Christo Iesu, in omnes generatiónes saeculi sæculórum. Amen. R. Deo gratias |
Bracia: Proszę, abyście nie upadali na duchu z powodu prześladowań moich za was, które są chlubą waszą. Z tej to przyczyny zginam kolana przed Ojcem Pana naszego Jezusa Chrystusa, od którego bierze swe imię wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi, aby dał wam według bogactw chwały swojej, a za sprawą Ducha Jego wzmocnić się potężnie w wewnętrznego człowieka, tak aby przez wiarę Chrystus zamieszkał w sercach waszych. A wy, umocnieni i ugruntowani w miłości, abyście wraz ze wszystkimi świętymi pojąć mogli, jak ona jest rozległa i daleka, wzniosła i głęboka, abyście też mogli poznać, jak miłość Chrystusa przewyższa wszelką wiedzę, i (w ten sposób) byli napełnieni całą pełnością Bożą. A Temu, który mocen jest uczynić daleko więcej, niż o to prosimy albo pojmujemy, według działającej w nas mocy, Jemu niech będzie chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie na wszystkie czasy i na wieki wieków. Amen. |
Graduał i Alleluja
|
Ps 101:16-17
|
Uczczą narody Imię Twoje Panie, a królowie ziemscy chwałę Twą uznają. Pan bowiem odbudował Syjon i tam się okaże w swoim majestacie. Alleluja, alleluja. Śpiewajcie Panu pieśń nową, gdyż Pan dokonał cudów. Alleluja. |
Ewangelia
|
Sequéntia + sancti Evangélii secúndum Lucam. In illo témpore: Cum intráret Iesus in domum cuiúsdam príncipis pharisæórum sábbato manducáre panem, et ipsi observábant eum. Et ecce, homo quidam hydrópicus erat ante illum. Et respóndens Iesus dixit ad legisperítos et pharisaeos, dicens: Si licet sábbato curáre? At illi tacuérunt. Ipse vero apprehénsum sanávit eum ac dimísit. Et respóndens ad illos, dixit: Cuius vestrum ásinus aut bos in púteum cadet, et non contínuo éxtrahet illum die sábbati? Et non póterant ad hæc respóndere illi. Dicebat autem et ad invitátos parábolam, inténdens, quómodo primos accúbitus elígerent, dicens ad illos: Cum invitátus fúeris ad núptias, non discúmbas in primo loco, ne forte honorátior te sit invitátus ab illo, et véniens is, qui te et illum vocávit, dicat tibi: Da huic locum: et tunc incípias cum rubóre novíssimum locum tenére. Sed cum vocátus fúeris, vade, recúmbe in novíssimo loco: ut, cum vénerit, qui te invitávit, dicat tibi: Amíce, ascénde supérius. Tunc erit tibi glória coram simul discumbéntibus: quia omnis, qui se exáltat, humiliábitur: et qui se humíliat, exaltábitur. R. Laus tibi, Christe! |
Onego czasu: Gdy wszedł Jezus w szabat do domu jednego z przedniejszych faryzeuszów, aby się posilić, oni Go śledzili. A oto człowiek pewien opuchły stanął przed Nim. I odpowiadając Jezus rzekł do uczonych w Prawie i faryzeuszów, mówiąc: «Czy godzi się w szabat uzdrawiać?» A oni milczeli. Tedy On, dotknąwszy go, uzdrowił i odprawił. I odpowiadając rzekł do nich: «Jeśli któregoś z was osioł albo wół wpadnie do studni, czyż natychmiast nie wyciągnie go w dzień sobotni?» I nie mogli Mu na to odpowiedzieć. A przyglądając się jak pierwsze miejsca wybierali, powiedział zaproszonym przypowieść, mówiąc do nich: «Gdy będziesz zaproszony na gody weselne, nie siadajże na pierwszym miejscu, aby snadź nie był zaproszony i godniejszy od ciebie. A wówczas ten, który ciebie i jego zaprosił, nadchodząc rzekłby ci: Daj temu miejsce. Wtedy byś ze wstydem począł ostatnie miejsce zajmować. Ale gdybyś był wezwany, idź i zasiądź na miejscu ostatnim, aby skoro nadejdzie ten, który cię wezwał, rzekł do ciebie: Przyjacielu, posiądź się wyżej. Wtedy będziesz miał chwałę u współbiesiadników: bo każdy, kto się wywyższa, będzie ponizony, a kto się uniża, wywyższony będzie». |
Ofertorium
|
Ps 39:14-15 |
Panie pospiesz mi z pomocą, niechaj się zawstydzą, którzy szukają mej duszy, aby ją zgubić. Panie pospiesz mi z pomocą. |
Sekreta
| Munda nos, quaesumus, Domine, sacrificii praesentis effectu: et perfice miseratus in nobis; ut eius mereamur esse participes. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen. |
Oczyść nas, Panie, działaniem Twej ofiary i w miłosierdziu Twoim spraw, byśmy zasłużyli brać w niej udział. |
Prefacja (o Trójcy Przenajświętszej)
|
V. Dóminus vobíscum. Vere dignum et iustum est, aquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, atérne Deus: Qui cum unigénito Fílio tuo et Spíritu Sancto unus es Deus, unus es Dóminus: non in unius singularitáte persóna, sed in uníus Trinitáte substántia. Quod enim de tua glória, revelánte te, crédimus, hoc de Fílio tuo, hoc de Spíritu Sancto sine differéntia discretiónis sentímus. Ut in confessióne vera sempiternaeque Deitátis, et in persónis propríetas, et in esséntia únitas, et in maiestáte adorétur aquálitas. Quam laudant Angeli atque Archángeli, Chérubim quoque ac Séraphim: qui non cessant clamáre cotídie, una voce dicéntes: Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus, Deus Sábaoth. Pleni sunt coeli et terra glória tua. Hosánna in excélsis. Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis. |
Prawdziwie jest to godnie i sprawiedliwie, słusznie i zbawiennie, abyśmy zawsze i wszędzie dzięki Tobie czynili, Panie święty, Ojcze wszechmogący, wiekuisty Boże; Ty z jednorodzonym Synem Twoim i Duchem Świętym jeden jesteś Bóg, jeden Pan, nie jednością jedynej osoby, ale w trzech Osobach jednej Istoty. Co bowiem z objawienia Twego wierzymy o Twojej chwale, toż o Synu, to i o Duchu Świętym, bez żadnej różnicy utrzymujemy; tak, iż wyznając prawdziwie i wiekuiste Bóstwo, wielbimy Osób odrębność, w Istocie jedność i równość w Majestacie. Co też wychwalają Aniołowie i Archaniołowie, Cherubiny i Serafiny, którzy nie przestają wołać codziennie, mówiąc jednogłośnie: Święty... |
Komunia
| Ps 70:16-18 Domine, memorabor iustitiae tuae solius: Deus, docuisti me a iuventute mea: et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me. |
Wspominać będę sprawiedliwość: Tobie Panie jedynie właściwą. Tyś mnie, Boże, uczył od młodości mojej, więc też i na starość, aż po wiek sędziwy nie opuszczaj mnie, Boże. |
Pokomunia
|
Oremus |
Panie, oczyść łaskawie umysły nasze i odnów je niebiańskim Sakramentem, tak żeby i ciała nasze czerpały zeń pomoc na teraz i na przyszłość. |
Dodane: 2012.09.14 23:06, Tagi: propria
