Środa Suchych Dni Wrześniowych
Propria - czyli teksty własne Mszy św. na środę Suchych Dni Wrześniowych (18 września 2024 A.D., Msza św. o godzinie 6.00)
Introit
|
Ps 80:2; 80:3; 80:4; 80:5 |
Ps 80:2; 80:3; 80:4; 80:5 |
Kolekta – Modlitwa Kościelna
| Oremus Misericórdiæ tuæ remédiis, quǽsumus, Dómine, fragílitas nostra subsístat: ut, quæ sua conditióne attéritur, tua cleméntia reparétur. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen. |
Prosimy Cię, Panie, niech miłosierdzie Twoje uleczy i podtrzyma naszą ułomną naturę: a skoro sama z siebie wyczerpuje się, racz ją łaskawie umocnić. |
Lekcja
|
Léctio Amos Prophétæ. |
Czytanie z Księgi Proroka Amosa. Am 9:13-15 Prorok Amos zapowiada odbudowę i pomyślność Izraela po powrocie z wygnania. To mówi Pan Bóg: Oto dni idą, i spotka oracz żeńca, a tłoczący winne grona siejącego nasienie; i będą sączyć góry słodkością, a wszystkie pagórki uprawione będą. I wrócę pojmanie ludu mego izraelskiego, i będą budować miasta spustoszone, i będą w nich mieszkać; i będą też sadzić winnice i pić wino ich, i naczynią sadów, a będą jeść ich owoce. I osadzę ich w ziemi ich, a nie wyrwę ich więcej z ich ziemi, którą im dałem, mówi Pan, Bóg twój. |
Graduał
|
Ps 112,5-7 |
Chrystus stał się dla nas posłuszny aż do śmierci, a była to śmierć krzyżowa. |
Kolekta – Modlitwa Kościelna
| Oremus Præsta, quǽsumus, Dómine, famíliæ tuæ supplicánti: ut, dum a cibis corporálibus se ábstinet, a vítiis quoque mente jejúnet. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen. |
Prosimy Cię, Panie, racz spełnić błagania Twojej rodziny, a gdy powstrzymuje się od pokarmów cielesnych, niech w duszy wolna będzie od przywar. |
Lekcja
|
Léctio libri Esdræ. |
Czytanie z Księgi Proroka Nehemiasza. Neh 8:1-10 Po powrocie z wygnania uroczyście odczytano ludowi Prawo Mojżeszowe, aby odnowić przymierze Izraela z Bogiem. W one dni: Zebrał się wszystek lud jako jeden mąż na ulicy przed Bramą Wód; a kazano biegłemu w piśmie Ezdraszowi, by przyniósł księgę Zakonu Mojżeszowego, który nadał Pan Izraelowi. Dnia więc pierwszego miesiąca siódmego kapłan Ezdrasz przyniósł Zakon wobec mnóstwa mężów i niewiast, i wszystkich, którzy zdolni go byli rozumieć. I czytał zeń pod gołym niebem, na ulicy przed Bramą Wód, od rana aż do południa wobec mężów i niewiast, i wszystkich, którzy mogli zrozumieć, a uszy całego ludu nakłoniły się ku księdze. Stanął zaś biegły w Piśmie Ezdrasz na drewnianym stopniu, który sporządził celem przemawiania. I otworzył Ezdrasz księgę wobec całego ludu, bo ponad wszystkim ludem górował; i gdy księgę otworzył, lud cały stanął. I błogosławił Ezdrasz Panu Bogu wielkiemu, a cały lud odpowiedział: Amen, amen, unosząc ręce swoje. I skłonili się, i uwielbili Boga pochyleni ku ziemi. Lewici zaś uciszali lud celem słuchania Zakonu, lud zaś stał na swym miejscu. I czytano z księgi Zakonu Bożego wyraźnie i zrozumiale; i zrozumieli, gdy czytano. Rzekł zaś Nehemiasz i Ezdrasz, biegły w Piśmie i kapłan, oraz lewici tłumaczący ludowi całemu: Dzień ten Panu Bogu naszemu Jest poświęcony, nie bolejcie i nie płaczcie. I rzekł im: Idźcie, pożywajcie z tłuszczem, pijcie miód, a część tym poślijcie, którzy sobie nie przygotowali, bo to jest święty dzień Pański, a nie smućcie się, albowiem radość w Panu jest naszą mocą |
Graduał
| Ps 32:12 ; 32:6 Błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan: naród, który On sobie wybrał na dziedzictwo. ℣. Przez słowo Pana powstały niebiosa i wszystkie ich zastępy przez tchnienie ust Jego. |
Ps 32:12 ; 32:6 |
Ewangelia
|
Sequéntia ☩ sancti Evangélii secúndum Marcum. |
Z ☩ Ewangelii świętej według Marka. Mk 9:16-28 Onego czasu: Jeden z rzeszy odpowiadając rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, przywiodłem do Ciebie Syna który ma ducha niemego. A ten, gdziekolwiek go napadnie, rzuca go o ziemię, i pieni się, i zgrzyta zębami i drętwieje. I rzekłem uczniom Twoim, aby go wyrzucili, ale nie mogli». A On odpowiadając im rzekł: «O plemię niewierne, dokądże to wśród was będę? Jak długo cierpieć was będę? Przynieście go do mnie». I przynieśli go. A gdy Go ujrzał, natychmiast duch począł nim targać, i upadłszy na ziemię tarzał się tocząc pianę. I zapytał ojca jego: «Jak dawno mu się to zdarzyło?» A on rzekł: «Od dzieciństwa, i często rzucał go w ogień i w wodę, aby go zgubić, ale jeśli możesz, ratuj nas litując się nad nami». Jezus zaś rzekł mu: «Jeśli możesz uwierzyć, wszystko możliwe jest wierzącemu». Ojciec tedy chłopięcia wśród łez natychmiast głośno zawołał: «Wierzę, Panie, zaradź niedowiarstwu memu». A gdy spostrzegł Jezus, że rzesza się zbiega, nakazał duchowi nieczystemu, mówiąc mu: «Duchu głuchy i niemy! Ja tobie rozkazuję, wynijdź z niego, a nie wchodź weń więcej». A krzycząc i gwałtownie nim targając, wyszedł z niego. I stał się jako martwy, tak że wielu mówiło, iż umarł. Jezus zaś, ująwszy rękę jego, podniósł go, a on powstał. A gdy wszedł do domu, uczniowie Jego na uboczu pytali Go: «Czemu to my nie mogliśmy go wyrzucić?» I rzekł im: «Ten rodzaj żadnym sposobem wyjść nie może jak tylko przez modlitwę i post».
|
Ofertorium
|
Ps 118:47; 18:48 |
Ps 118:47; 18:48 |
Sekreta
| Hæc hóstia, Dómine, quǽsumus, emúndet nostra delícta: et ad sacrifícium celebrándum, subditórum tibi córpora mentésque sanctíficet. Per Dominum… |
Prosimy Cię, Panie, niech ta hostia oczyści nas z grzechów i uświęci dusze i ciała sług Twoich do sprawowania ofiary. |
Prefacja (zwykła)
|
V. Dóminus vobíscum. Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus, Deus Sábaoth. Pleni sunt coeli et terra glória tua. Hosánna in excélsis. Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis. |
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże: Tyś postanowił dokonać zbawienia rodzaju ludzkiego na drzewie krzyża, aby skąd smierć wzięła początek, stamtąd i życie zmartwychwstało, i aby ten, który na drzewie zwyciężył, na drzewie również został pokonany: przez Chrystusa, Pana naszego. Przez Niego majestat Twój chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, z lękiem czczą Potęgi. A wspólnie z nimi w radosnym uniesienie sławią Niebiosa, Moce niebieskie i błogosławieni Serafini. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu: Święty... |
Komunia
|
Neh 8:10 |
Neh 8:10 |
Pokomunia
|
Suméntes, Dómine, dona cœléstia, supplíciter deprecámur: ut, quæ sédula servitúte, donánte te, gérimus, dignis sénsibus tuo múnere capiámus. |
Spożywając niebieskie dary, pokornie prosimy Cię, Panie, abyśmy dzięki Twojej łasce z godnym usposobieniem przyjęli to, co pozwalasz nam sprawować z uległą wiernością. |
Dodane: 2024.09.17 19:40, Tagi:
