XV Niedziela po Zesłaniu Ducha Św
Wskrzeszenie młodzieńca z Naim jest obrazem działania Chrystusa w Kościele. Na Chrzcie świętym obdarzył On nasze dusze nowym życiem, spotyka jednak ciągle synów Matki Kościoła, którzy przez grzech ciężki popadli w stan duchowej śmierci. Kościół błaga nieustannie o ratunek dla swoich dzieci (ant. na wejście) i wyznaje, że bez szczególnej opieki Bożej nie może wytrwać w świętości (kolekta). Chrystus budzi uśpione dusze do nowego życia (ewangelia, ant. na ofiarowanie) i karmi je swoim ciałem «wydanym za życie świata» (ant. na komunię). Umocnieni w życiu nadprzyrodzonym, powinniśmy zabiegać o jego rozwój i promieniowanie na innych (lekcja).
(Mszał Rzymski w opracowaniu benedyktynów tynieckich, Poznań 1963).
Propria - czyli teksty własne Mszy św. na XV Niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego (9 września 2012 A.D.)
Introit
Ps 85:1; 85:2-3 |
Nakłoń, Panie, ucho swoje i wysłuchaj mnie; ratuj, Boże, sługę swego, który Ci ufał. Zmiłuj się nade mną, Panie, bo ustawicznie wołam do Ciebie. |
Kolekta – Modlitwa Kościelna
Oremus Ecclésiam tuam, Dómine, miserátio continuáta mundet et múniat: et quia sine te non potest salva consístere; tuo semper múnere gubernétur. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen. |
Niechaj miłosierdzie Twoje oczyszcza i wzmacnia nieustannie Twój Kościół, Panie! A że bez Ciebie bezpiecznym ostać nie może, rządź nim z daru łaski Twojej. |
Lekcja
Léctio Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Gálatas. Gal 5:25-26; 6:1-10 Fratres: Si spíritu vívimus, spíritu et ambulémus. Non efficiámur inanis glóriæ cúpidi, ínvicem provocántes, ínvicem invidéntes. Fratres, et si præoccupátus fúerit homo in áliquo delícto, vos, qui spirituáles estis, huiúsmodi instrúite in spíritu lenitátis, consíderans teípsum, ne et tu tentéris. Alter alteríus ónera portáte, et sic adimplébitis legem Christi. Nam si quis exístimat se áliquid esse, cum nihil sit, ipse se sedúcit. Opus autem suum probet unusquísque, et sic in semetípso tantum glóriam habébit, et non in áltero. Unusquísque enim onus suum portábit. Commúnicet autem is, qui catechizátur verbo, ei, qui se catechízat, in ómnibus bonis. Nolíte erráre: Deus non irridétur. Quæ enim semináverit homo, hæc et metet. Quóniam qui séminat in carne sua, de carne et metet corruptiónem: qui autem séminat in spíritu, de spíritu metet vitam ætérnam. Bonum autem faciéntes, non deficiámus: témpore enim suo metémus, non deficiéntes. Ergo, dum tempus habémus, operémur bonum ad omnes, maxime autem ad domésticos fídei. R. Deo gratias |
Bracia: Jeśli żyjemy duchem, według Ducha też i postępujmy. Nie bądźmy chciwi próżnej chwały, jedni drugich drażniąc i zazdroszcząc sobie nawzajem. |
Graduał i Alleluja
Ps 91:2-3
|
Błogo jest chwalić Pana i wielbić pieśnią Imię Twe, Najwyższy. Głosić od rana Twoją łaskawość i wierność Twoją wśród nocy. Alleluja, alleluja Gdyż Bogiem wielkim jest Pan i królem wielkim nad całą ziemią. Alleluja. |
Ewangelia
Sequéntia + sancti Evangélii secúndum Lucam. In illo témpore: Ibat Iesus in civitátem, quæ vocátur Naim: et ibant cum eo discípuli eius et turba copiósa. Cum autem appropinquáret portæ civitátis, ecce, defúnctus efferebátur fílius únicus matris suæ: et hæc vidua erat: et turba civitátis multa cum illa. Quam cum vidísset Dóminus, misericórdia motus super eam, dixit illi: Noli flere. Et accéssit et tétigit lóculum. - Hi autem, qui portábant, stetérunt. - Et ait: Adoléscens, tibi dico, surge. Et resédit, qui erat mórtuus, et coepit loqui. Et dedit illum matri suæ. Accépit autem omnes timor: et magnificábant Deum, dicéntes: Quia Prophéta magnus surréxit in nobis: et quia Deus visitávit plebem suam. R. Laus tibi, Christe! |
Onego czasu: Jezus szedł do miasta, które zowią Naim, a z nim szli uczniowie Jego i rzesza wielka. A gdy się przybliżył do bramy miejskiej, oto wynoszono umarłego, jedynaka matki jego, a ta była wdową, i liczna rzesza miejska szła z nią. A gdy ją ujrzał Pan, ulitował się nad nią i rzekł jej: «nie płacz». I przystąpił, i dotknął się mar (a ci, co nieśli, stanęli). I rzekł: «Młodzieńcze, tobie mówię, wstań!». I usiadł umarły, i począł mówić. I oddał go matce jego. A wszystkich zdjął strach i wielbili Boga, mówiąc: «Prorok wielki powstał wśród nas, a Bóg nawiedził lud swój». |
Ofertorium
Ps 39:2; 39:3; 39:4 |
Z tęsknotą czekałem Pana i skłonił się ku mnie, i wysłuchał me modły. I tak znów włożył w me usta pieśń nową, hymn dziękczynienia Bogu naszemu. |
Sekreta
Tua nos, Dómine, sacramenta custodiant: et contra diabólicos semper tueántur incúrsus. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen. |
Panie, niechaj Twe Sakramenta nas chronią i bronią od napaści szatańskiej. |
Prefacja (o Trójcy Przenajświętszej)
V. Dóminus vobíscum. Vere dignum et iustum est, aquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, atérne Deus: Qui cum unigénito Fílio tuo et Spíritu Sancto unus es Deus, unus es Dóminus: non in unius singularitáte persóna, sed in uníus Trinitáte substántia. Quod enim de tua glória, revelánte te, crédimus, hoc de Fílio tuo, hoc de Spíritu Sancto sine differéntia discretiónis sentímus. Ut in confessióne vera sempiternaeque Deitátis, et in persónis propríetas, et in esséntia únitas, et in maiestáte adorétur aquálitas. Quam laudant Angeli atque Archángeli, Chérubim quoque ac Séraphim: qui non cessant clamáre cotídie, una voce dicéntes: Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus, Deus Sábaoth. Pleni sunt coeli et terra glória tua. Hosánna in excélsis. Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis. |
Prawdziwie jest to godnie i sprawiedliwie, słusznie i zbawiennie, abyśmy zawsze i wszędzie dzięki Tobie czynili, Panie święty, Ojcze wszechmogący, wiekuisty Boże; Ty z jednorodzonym Synem Twoim i Duchem Świętym jeden jesteś Bóg, jeden Pan, nie jednością jedynej osoby, ale w trzech Osobach jednej Istoty. Co bowiem z objawienia Twego wierzymy o Twojej chwale, toż o Synu, to i o Duchu Świętym, bez żadnej różnicy utrzymujemy; tak, iż wyznając prawdziwie i wiekuiste Bóstwo, wielbimy Osób odrębność, w Istocie jedność i równość w Majestacie. Co też wychwalają Aniołowie i Archaniołowie, Cherubiny i Serafiny, którzy nie przestają wołać codziennie, mówiąc jednogłośnie: Święty... |
Komunia
Ioann 6:52 Panis, quem ego dédero, caro mea est pro saeculi vita. |
Chleb, który Ja daję, jest Ciałem moim za żywot świata. |
Pokomunia
Oremus |
Prosimy Cię Panie, niechaj zawładnie duszą i ciałem naszym działanie Twego daru z nieba i niechaj nie zmysły nasze ale jego skuteczna moc w nas przeważa. |
Dodane: 2012.09.07 18:14, Tagi: propria