Suche Dni jesienne

W tradycji Kościoła dni trzeciego tygodnia września są jednymi z postnych dni kwartalnych. Obchodzono je w pierwszym tygodniu każdej z czterech pór roku, jako Suche dni wiosenne, letnie, jesienne i zimowe.

Suche dni wrześniowe, jak popularnie zwykło się je nazywać, przypadały na środę, piątek oraz sobotę, i do Vaticanum II wiązały się ze ścisłym postem, mającym przyczyniać się do odnowy duchowej. Równolegle funkcjonująca nazwa Suche dni "siódmego miesiąca" przechowała odniesienie do tradycji żydowskiej, w której figurą naszych obchodów jest święto siódmego miesiąca - września.

Od początku w obu tradycjach, zwłaszcza judaistycznej, wrześniowy czas wiązano z winobraniem, co tłumaczy wyraźne odniesienia do symboliki wina w trzech Mszach na dni kwartalne. W tym miesiącu Żydzi obchodzili aż trzy istotne święta: Nowy Rok, święto Pojednania - opatrzone surowym postem - i święto Namiotów, będące dziękczynieniem za zebrane plony. Nasze Suchedni kontynuują tę symbolikę oraz wyraźnie dziękczynną i pokutną treść żydowskiego święta. W czasie dni kwartalnych modlono się o ducha pokuty (luty-marzec), o powołania do służby w Kościele (maj-czerwiec), za dzieci, młodzież i wychowawców (trzeci tydzień września) oraz o życie chrześcijańskie rodzin (trzeci tydzień Adwentu).

Wszechmogący, wieczny Boże, który zbawienną wstrzemięźliwością leczysz ciała i dusze, prosimy kornie Twój majestat: daj się przebłagać pobożnymi modłami poszczących i udziela nam pomocy teraz i w przyszłości (1 Kolekta soboty Suchych dni wrześniowych, tł. Mszał tyniecki).

Małgorzata Gadomska za liturgia.pl

Dodane: 2012.09.19 10:26, Tagi: