Msza św. śpiewana w klasycznej formie rytu rzymskiego sprawowana jest w kościele NSPJ w Bydgoszczy na Placu Piastowskim w każdą niedzielę o godzinie 14:00.
Msze św. w inne dni są każdorazowo ogłaszane tutaj.

Dziś jest 19 marca A.D. 2024 - św. Józefa, Oblubieńca NMP, wyznawcy, Patrona Kościoła katolickiego, kolor szat: biały
 

Łacina

Dlaczego łacina?

Użycie łaciny w obrzędach liturgicznych jest uzasadnione z kilku powodów.

1. Język odgrywa szczególną rolę w liturgii. Kościół prowadzi swoisty dialog z Panem przedstawiając Mu swoje prośby, dziękczyniania i ofiary w języku ludzkim. Dlatego liturgia potrzebuje języka. Ze względu na poczucie sakrum - świętości, a więc radykalnej odmienności świętych obrzędów w stosunku do wszystkiego co stanowi sferę profanum - codzienności, do roli tej dobrze nadaje się język łaciński - język martwy, którym nikt już nie posługuje się na codzień.

2. Jednocześnie łacina jest językiem pozwalającym, jak żaden inny, na ścisłe formułowanie myśli. Ma mniej wieloznaczności niż języki współczesne, dlatego wyraża w sposób pewny, adekwatny i precyzyjny prawdy wiary katolickiej, chroniąc przed potencjalnymi błędami, które mogą wyniknąć z nieporozumień językowych.

3. Jeden język liturgiczny wyraża jedność i powszechność Kościoła. Dzięki temu Msza odprawiana po łacinie jest taka sama na całym świecie, niezależnie od położenia geograficznego, lokalnej kultury, czy innych względów.

4. Użycie łaciny gwarantowało także niezmienność liturgii w czasie. Języki żywe ewoluują, jesteśmy świadkami zmiany znaczenia słów, zasad gramatyki, pisowni etc. Użycie łaciny, nie tylko uwalnia Kościół od obowiązku ciągłego weryfikowania zmian w języku i wprowadzania odpowiednich zmian liturgii, ale wskazuje też na ponadczasowość ofiary Mszy św. To właśnie wyraża używany czasem zwrot "Msza wszechczasów".

Czy trzeba znać łacinę, by uczestniczyć w "starej" Mszy?

Celebracja Mszy świętej jest wielką tajemnica. Nawet rozumiejąc język celebracji nie możemy powiedzieć, że przybliżyliśmy się do zrozumienia tej tajemnicy. Udział we Mszy świętej to przede wszystkim wewnętrzne zjednoczenie z ofiarą Jezusa Chrystusa. Rozumienie słów może pomóc, ale nie jest konieczne. Potwierdza to doświadczenie wielu wieków.

Ponadto liturgia, oprócz słów wypowiadanych po łacinie, zawiera w sobie szereg innych symboli, które wyrażają tę tajemnicę. Są to gesty - pokłony, przyklęknięcia, procesje, okadzanie, znaki krzyża i wiele innych. Msza św. przemawia też do uczestniczących w niej poprzez wystrój ołtarza - krucyfiks, relikwiarze, obrusy, świece, kwaty. Podobną rolę odgrywają też szaty liturgiczne - ich zmiana, zdejmowanie, zakładanie w odpowiednich momentach, kolor tych szat, wszystko to ma pomóc w duchowym przeżyciu liturgii. Szczególną rolę pełni muzyka, w szczególności gra organów i śpiew gregoriański.

Wymowa łacińskich słów

Ponieważ jednak znajomość łaciny na pewno we Mszy nie przeszkadza, a jej poznanie ułatwia też zrozumienie kultury chrześcijańskiej, warto poznać podstawy tego języka. Elementarną naukę łaciny warto zacząć od zasad wymowy. Wymowa słów łacińskich nie jest dla Polaków trudna. Należy jedynie pamiętać, że:

1) C - przed samogłoskami -e, -i, -y oraz przed dyftongami -ae, -oe, wymawia się jak "c". Np coelum cibus. We wszystkich pozostałych sytuacjach - jak "k", np. corpus, calix, cum.

2) Ph - wymawia się jak "f". np. philosophia.

3) Th - wymawia się jak "t". np. thronum, cithara.

4) X - wymawia się jak "ks", np. rex, lux.

5) Qu - wymawia się jak "kw", np. quo, qualitas, quoniam.

6) Ae, oe - wymawia się jak "e", np. animae.

7) Ngu - wymawia się jak "ngw". np. lingua.

Ponadto tradycyjnie:
8) Tio, tia - wymawia się jak "cjo, cja", np. dilectio.


Ostatnia modyfikacja: 2011.06.08 15:32,