Rocznica konsekracji Bazyliki Najświętszego Zbawiciela na Lateranie
Gdy po trzech wiekach przesladowania Kościół odzyskał wolność, cesarz Konstatyn Wielki ofiarował Kościołowi starożytny pałac Lateranów i wzniósł przy nim bazylikę ku czci Zbawiciela, którą papież, św. Sylwester, uroczyście konsekrował 9 listopada 324 roku. Ponieważ przy Bazylice tej wzniesiono baptyserium poświęcone św. Janowi Chrzcicielowi, stał się on drugim patronem bazyliki. Przy bazylice lateraneńskiej koncentrowało się życie Kościoła przez tysiąc lat. Odbyło się tam wiele synodów rzymskich i pięć soborów powszechnych. Chociaż papieże przenieśli się do Watykanu, bazylika na Lateranie pozostaje katedrą Rzymu, matką i głową wszystkich kościołów świata.
(Mszał Rzymski w opracowaniu benedyktynów tynieckich, Poznań 1963).
Propria - czyli teksty własne Mszy św. na Rocznicę konsekracji Bazyliki Najświętszego Zbawiciela na Lateranie (9 listopada 2014 A.D.)
Introit
|
Gen 28, 17 Ps 83:2-3 V. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Terribilis est locus iste: hic domus Dei est et porta cæli: et vocábitur aula Dei. |
Bojaźnią przejmuje to miejsce: tu jest dom Boży i brama niebios, i zwać się będzie mieszkaniem Boga. Jak miłe są przybytki Twoje, Panie Zastepów; dusza moja wzdycha i tęskni do świątyni Pana. Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu. Bojaźnią przejmuje to miejsce: tu jest dom Boży i brama niebios, i zwać się będzie mieszkaniem Boga. |
Kolekta – Modlitwa Kościelna
|
Oremus |
Boże, który co roku pozwalasz nam obchodzić dzień konsekracji Twojej świątyni i uczestniczyć w świętych obrzędach, wysłuchaj próśb swojego ludu i daj wszystkim modlącym się w tym kościele radość z otrzymania Twoich darów. |
Lekcja
|
Léctio libri Apocalýpsis beáti Joánnis Apóstoli. Ap. 21, 2-5 In diébus illis: Vidi sanctam civitátem Jerúsalem novam descendéntem de cælo a Deo, parátam sicut sponsam ornátam viro suo. Et audívi vocem magnam de throno dicéntem: Ecce tabernáculum Dei cum homínibus, et habitábit cum eis. Et ipsi pópulus ejus erunt, et ipse Deus cum eis erit eórum Deus: et abstérget Deus omnem lácrimam ab óculis eórum: et mors ultra non erit, neque luctus, neque clamor, neque dolor erit ultra, quia prima abjérunt. Et dixit qui sedébat in throno: Ecce nova fácio ómnia. R. Deo gratias |
W one dni: Ujrzałem święte miasto, Jeruzalem nowe, zstępujące z nieba od Boga, gotowe jak oblubienica strojna dla męża swego. I usłyszałem z tronu głos donośny, mówiący: «Oto przybytek Boga z ludźmi i zamieszka z nimi. Oni będą ludem Jego, a sam Bóg z nimi będzie ich Bogiem. I otrze Bóg wszelką łzę z oczu ich, a śmierci już nie będzie ani smutku, ani wołania, ani bólu już nie będzie, bo dawne rzeczy przeminęły. I rzekł Ten, który siedział na tronie: «Oto wszystko nowym czynię». |
Graduał i Alleluja
|
Locus iste a Deo factus est, inæstimábile sacraméntum, irreprehensíbilis est. V. Deus, cui stat Angelórum chorus, exáudi preces servórum tuórum. Ps. 137, 2. |
Z tego miejsca bez skazy Bóg uczynił bezcenny znak swojej obecności. Boże, którego otacza chór aniołów, wysłuchaj prośby sług Twoich. Alleluja, alleluja. Upadnę na twarz w Twoim świętym przybytku i bedę sławił Twe imię. Alleluja. |
Ewangelia
|
Sequéntia Luc 19:1-10 In illo témpore: Ingréssus Jesus perambulábat Jéricho. Et ecce vir nómine Zachaéus: et hic prínceps erat publicanórum, et ipse dives: et quærébat vidére Jesum, quis esset: et non póterat præ turba, quia statúra pusíllus erat. Et præcúrrens ascéndit in árborem sycómorum, ut vidéret eum; quia inde erat transitúrus. Et cum venísset ad locum, suspíciens Jesus vidit illum, et dixit ad eum: Zachaée, festínans descénde, quia hódie in domo tua opórtet me manére. Et festínans descéndit, et excépit illum gaudens. Et cum vidérent omnes, murmurábant, dicéntes, quod ad hóminem peccatórem divertísset. Stans autem Zachaéus, dixit ad Dóminum: Ecce dimídium bonórum meórum, Dómine, do paupéribus: et si quid áliquem defraudávi, reddo quádruplum. Ait Jesus ad eum: Quia hodie salus dómui huic facta est: eo quod et ipse filius sit Abrahæ. Venit enim Filius hóminis quaérere, et salvum fácere, quod períerat. R. Laus tibi, Christe! |
Onego czasu: Jezus przechodził przez Jerycho. I oto mąż imieniem Zacheusz, który był zwierzchnikiem celników i bogaczem, usiłował zobaczyć Jezusa, kim by On był, a nie mógł z powodu rzeszy: był bowiem małego wzrostu. I pobiegł naprzód, wspiął się na drzewo sykomory, aby Go ujrzeć, bo tamtędy miał przechodzić. A gdy Jezus przybył na miejsce i spojrzał wzwyż, ujrzał go i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź zaraz, dziś bowiem muszę stanąć w domu twoim». I zszedł spiesznie, a przyjął Go z radością. A wszyscy widząc to, szemrali mówiąc, że zatrzymał się u człowieka grzesznego. Zacheusz wszakże stanąwszy, rzekł do Pana: «Panie, oto połowę dóbr moich rozdam ubogim, a jeślim kogo skrzywdził, zwracam w czwórnasób». Rzekł mu Jezus: «Dzisiaj domowi temu stało się zbawienie, gdyż i on jest synem Abrahama. Syn Człowieczy bowiem przyszedł szukać i zbawiać, co było zginęło». |
sancti Evangélii secúndum Lucam.Ofertorium
|
I Paral. 29, 17 et 18 Dómine Deus, in simplicitáte cordis mei lætus óbtuli univérsa; et pópulum tuum, qui repértus est, vidi cum ingénti gáudio: Deus Israël, custódi hanc voluntátem. |
Panie Boże, w szczerości mego serca ochotnie ofiarowałem Ci wszystko; widziałem również lud Twój zebrany z wielkim weselem; Boże Izraela, zachowaj jego dobrą wolę, alleluja. |
Sekreta
|
Annue, quaésumus, Dómine, précibus nostris: ut quicúmque intra templi huius, cujus anníversárium dedicatiónis celebrámus, ámbitum continémur, plena tibi atque perfécta córporis et ánimæ devotióne placeámus; ut, dum hæc vota præséntia réddimus, ad ætérna praémia, te adjuvánte, perveníre mereámur. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. |
Prosimy Cię Panie, wysłuchaj nasze modlitwy, abyśmy wszyscy zebrani w tej świątyni, której rocznicę konsekracji obchodzimy, podobali sie Tobie przez zupełne i doskonałe oddanie duszy i ciała, a gdy Ci składamy te dary doczesne, spraw, byśmy doszli do wiecznej nagrody. |
Prefacja (o Trójcy Przenajświętszej)
|
V. Dóminus vobíscum. Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Qui cum unigénito Fílio tuo et Spíritu Sancto unus es Deus, unus es Dóminus: non in unius singularitáte persónæ, sed in uníus Trinitáte substántiæ. Quod enim de tua glória, revelánte te, crédimus, hoc de Fílio tuo, hoc de Spíritu Sancto sine differéntia discretiónis sentímus. Ut in confessióne veræ sempiternaeque Deitátis, et in persónis propríetas, et in esséntia únitas, et in maiestáte adorétur æquálitas. Quam laudant Angeli atque Archángeli, Chérubim quoque ac Séraphim: qui non cessant clamáre cotídie, una voce dicéntes: Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus, Deus Sábaoth. Pleni sunt coeli et terra glória tua. Hosánna in excélsis. Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis. |
Prawdziwie jest to godnie i sprawiedliwie, słusznie i zbawiennie, abyśmy zawsze i wszędzie dzięki Tobie czynili, Panie święty, Ojcze wszechmogący, wiekuisty Boże; Ty z jednorodzonym Synem Twoim i Duchem Świętym jeden jesteś Bóg, jeden Pan, nie jednością jedynej osoby, ale w trzech Osobach jednej Istoty. Co bowiem z objawienia Twego wierzymy o Twojej chwale, toż o Synu, to i o Duchu Świętym, bez żadnej różnicy utrzymujemy; tak, iż wyznając prawdziwie i wiekuiste Bóstwo, wielbimy Osób odrębność, w Istocie jedność i równość w Majestacie. Co też wychwalają Aniołowie i Archaniołowie, Cherubiny i Serafiny, którzy nie przestają wołać codziennie, mówiąc jednogłośnie: Święty... |
Komunia
| Matth. 21, 13 Domus mea, domus oratiónis vocabitur, dicit Dóminus: in ea omnis qui petit, áccipit: et qui quærit, ínvenit: et pulsánti aperiétur. |
Pan mówi: dom mój bedzie nazwany domem modlitwy; każdy, kto w nim prosi otrzymuje, i kto szuka znajduje, a pukającemu otworzą. |
Pokomunia
|
Oremus |
Boże, Ty z żywych i wybranych kamieni przygotowujesz swojemu majestatowi wiekuisty przybytek; wspomóz lud Twój, który pokornie Cię błaga, aby pomnożenie liczny widzialnych świątyń Twojego Kościoła przyczyniło się do jego duchowego wzrostu. |
Dodane: 2014.11.08 07:49, Tagi: propria
